Hi, kamusta?
Kagabi nasa office ako nung kinakausap ko si God, saka si Jesus. Saka si St John Paul II. Sila kasi lage ko kausap bago matulog gabi-gabi. Dami ko kasi gusto sabihin. Sobrang dami, di ko na malapat sa salita. Sana lang naririnig talaga ng Diyos mga hiling naten kahit di binabanggit ng bibig, kasi kadalasan sinasapuso ko na lang. Sorry God, mahina talaga ata ko sa larangan ng komunikasyon kahit sa Inyo.
May nakita akong Facebook status ng isang kaibigan kahapon. Naiinggit ako. Nabuhay na naman ang munting halimaw sa sarili ko: ang inggit. Pinilit kong pinapatay yun, nuon pa. Bagamat natatalo ko naman sya, malakas sya sa mga unang araw. Alam ko naman mawawala din ito pag lumipas na ang 2 o 3 araw. Pagkatapos nuon, moved on na. Okay, fine. Sya ganun, ako inde. Wala na magagawa. Move on, may chance pa naman para sakin. Nung nakita ko ang balitang pinost nya, nainggit ako. I shrugged it off right away. It's my fault din naman kaya hindi naibigay ni Lord yun .I mean, ako naman ang gumagawa ng kapalaran ko. I believe na may plano talaga si God sa akin. At sana nga iisa ang naisip naming plano. Dalangin ko na ibigay Niya sa akin yun. Pero sabi nila, hilingin mo ang lahat ng gusto mo kay God, basta maganda ang intensyon mo, ibibigay Nya sa'yo. So, humiling ako. At patuloy akong nananalangin. At gumagawa. Sa Diyos ang awa, sa tao ang gawa diba. So ayun. Pero bigla ako napaisip. Naimagine ko na natupad ng Diyos ang panalangin ko sa Kanya. Naimagine ko na, masaya ako kasi nahigitan ko sila. Nalamangan ko sila. Na naibago ko ang pag-iisip nila sa'kin. Mas mataas na ako sa'kanila. Kahit materyal lang naman yun, iniisip ko na mas maswerte ako sa kanila. Alam kong mali at inaamin ko na isa yun sa mga rason ko kung bakit hinihiling ko ang bagay na yun. Pero mas nananaig pa rin ang nais ko para sa pangangailana ko. Hindi naman siguro masama na maghangad pa ng mas mabuti pa sa akin diba? Na alam kong mas deserve ko iyon, kesa sa tinatamasa ko ngayon. Na alam kong magiging masaya ako dahil gusto. Na malaya ako. Na alam kong mas malaki ang maitutulong ko pag iyon ay naibigay ng Diyos sakin. Self development din ang ginagawa ko.
Patuloy pa rin akong umaasa at pinagtatrabuhan iyon. Kasabay pa rin ang panalangin. Kung hindi man maibigay, alam ko namang mas bongga ang plano Niya sakin. Ang mahalaga naman eh, pinagtrabuhan ko rin yun. At magpapasalamat ako, pag iyon ay naibigay sakin. Gusto ko lang ng bago.
Yun lang. Kelangan ko lang ng output. Wala kasi ako gana isulat, mas mabilis kapag tinayp sa kompyuter. Pasensya na kung walang sense. Pero meron yan, promise.
Photo credits: Pinterest
.jpeg)
